Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
| Ludoj & aŭtomatoj | Spiele & Automaten |
|---|---|
|
Ĉe la granda lago en Altenburg: Vi devas doni nur vian monon, kaj jam vi povas ekludi, per ludmoneroj groŝograndaj. Homo! Kiel tio tintadas kaj klakadas! Por ke vi povu ĝoji de tempo al tempo, la aŭtomatoj elsputas iom post iom kelkajn monerojn, kaj tiukaze vi povas ludi ankoraŭ iom pli longe. Homo! Kiel tio tintadas kaj klakadas! Jen ridas via koro en la brusto! Kaj se vi estas lerta, vi povas tenti fortunon ĉe la antikvecaj ludaŭtomatoj, kie vi kun lerteco kaj pacienco efektive povas gajni ion. Jes, kaj ie tie ankaŭ jam hurlas la milito. Sed ne imagu al vi, ke vi eble eĉ povas kunludi, ĉe la komputilludo, kie la milto jam furiozadas. Tie staras la gejunuloj tiel dense, ke vi devas suprenstreĉi la kolon, se vi volas vidi, kiel la malamikoj estas forpafataj, kiuj alflugas en neidentigeblaj objektoj kaj aliaj insidaj flugiloj... Via vico estos neniam, sed vi povas aŭdi la neniigajn pafojn. Kompreneble, kiu ne atentas, tiu mem estas trafata. La milito ja ne estas ĉiam honesta. Juna kelnero, kiu forludis jam kvardek markojn, sakras, ĉar oni ne povas aĉeti tian ludon en la damnita GDR. Tuj li aĉetus komputilon, egale, kiom ĝi kostas... Kaj la junulinoj same tiel avidas la militludon kiel iliaj amikoj. Do, ne imagu al vi, ke vi povus kunludi! La komputilo ĉiam estas okupita! Sed vi foje povas tenti fortunon ankaŭ je la antikvecaj kestoj kun la kranko aŭ levilo je la dekstra flanko, kie temas pri tio envicigi prunojn, oranĝojn kaj ĉerizojn en la ĝustan vicon. Se vi ne forludas ĉiujn ludmonerojn, vi gajnas bonbonojn kaj malgrandajn plastpilkojn kaj nigrajn araneojn kaj pliajn tiaĵojn. |
Am großen Teich in Altenburg: Du brauchst nur dein Geld hinlegen, und schon kannst du drauflos spielen, mit groschengroßen Spielmünzen. Mann, wie das klingelt und rattert! Damit du dich von Zeit zu Zeit erfreuen kannst, spucken die Automaten mitunter einige Münzen aus, und da kannst du noch ein wenig länger spielen. Mensch, wie das klingelt und rattert! Da lacht dir das Herz im Leibe! Und wenn du geschickt bist, dann versuche dein Glück an den altmodischen Spielautomaten, wo du mit Cleverness und Geduld tatsächlich etwas gewinnen kannst. Ja, und irgendwo da heult auch schon der Krieg auf. Aber bilde dir ja nichts ein, denke ja nicht, daß du da mitmachen kannst, beim Computerspiel, wo der Krieg schon im vollen Gange ist. Dort stehen nämlich die Jugendlichen so dicht gedrängt, daß du den Hals nach oben recken mußt, wenn du sehen willst, wie die Feinde abgeschossen werden, die in Ufos und anderen heimtückischen Objekten herangeflogen kommen... An die Reihe kommst du sowieso nicht, aber du kannst die Abschüsse hören. Klar, wer nicht aufpaßt, der wird selber abgeschossen. Im Kriege geht es nämlich nicht immer fair zu. Ein junger Kellner hat schon vierzig Mark verspielt und schimpft, weil man so ein Spiel in der verdammten DDR nicht kaufen kann. Sofort würde er den Computer aufkaufen, egal, was dieser kostet... Aber die Mädchen sind genauso scharf auf das Kriegsspiel wie ihre Freunde... Also, bilde dir ja nicht ein, dass du da mitmachen kannst! Der Computer ist immer besetzt! Aber du kannst es ja auch einmal an den altmodischen Kisten mit der Kurbel oder dem Hebel an der rechten Seite versuchen, wo es darauf ankommt Pflaumen, Apfelsinen und Kirschen in die richtige Reihe zu bekommen. Wenn du nicht die Spielmarken alle verspielst, gewinnst du Bonbons und kleine Plastebälle und schwarze Spinnen und noch vieles mehr. |
| julio 1987 | juli 1987 |
