Enkomputiligis Don HARLOW |
Temas pri eksperimenta teksto, kaj oni avertiĝu, ke provo uzi la du eksperimentajn morfemojn aliloke certe kondukos al nekompreno.
Dontom! Diros mi neaĵon! Min ne vokas la futur'! Dontom, diros mi neaĵon: min ne logas aventur'. Dontom: diros mi neaĵon! Min ne puŝas pasintaĵ'. Dontom, diros mi neaĵon: ne timigas min ĉi paŝ'. Dontom, diros mi neaĵon: mi ne saŭbas simple plu, ĉu ne konas aŭ ne scias kaŭzon mi de superflu'. Dontom, nun la sun' ne brilas, dontom, nun ne ŝvebas briz' dontom, nun mi ne promenas, ja deprimas min ĉi griz'. Sentis mi min superflua dum etaĝo kaj bandaĝ', dum domaĝo kaj masaĝo, laŭ la Ŝvarc-poema saĝ '. Estas mi plu superflua por vi Espo, por vi Fest', por pland-iro Eŭrop-landa, por vi, Espo-manifest'. Aŭ mi tion ja missaŭbas, ĉar ne konas tion mi, kion scias ĉiu bubo, kion saŭbas ankaŭ vi. |