Enkomputiligis Don HARLOW |
Rimarko por nespertuloj: odalisko: sklava servistino en haremo (precipe en Turkio, sed eble ankaŭ en Brazilo)
La ritmo de poemo prosperas je koncerto ... La ĉokolada korpo de tiu belulino flugetis virtuale al sablo en dezerto kaj ŝi nun odaliskas sen tempo kaj destino. Amata de sultano, fariĝas ŝi juvelo, komforte en oazo. Ŝi dancas kaj aŭroras ... Ŝi tamen rajtas ĝui la vivon en kastelo ĉe bosko, lago, cignoj ... Poeto metaforas! Ne sablo, eĉ ne tendo, ne danco, ne sultano! Ŝi belas en Brazilo kaj amas Esperanton! Sendube ŝi ne volas regulojn de Korano kaj ŝi ne ambicias la brilan diamanton. Ŝi volas daŭri muzo -- kaj muzo kaj virino -- vojaĝi, kiel mi, sur la vosto de kometo kaj ne paradi lukse per ora limuzino ... Preferas ŝi l' altaron en koro de poeto! |