Enkomputiligis Don HARLOW |
Promenante propraplande strate de la propra land', revas mi pri Esperonto, pri futura Esperant'. Ĉu vi estas rifuzata, mia kara Esperant', aŭ vi estas misuzata, malgraŭ via esper-rang'. Mi bikamis informita, ke vi estas stranga kod': homa lingvo vi ne estas, kaj vin ― preterpasis mod'. Vi ― bikamos informitaj, post dek jaroj, kredu min, ke oni ja pro hazardo iel misinformis vin! Pluvas, pluvas plu ekstere, dum interne regas lum': onidire ― tute klare ―, supernube brilas sun'. |