Enkomputiligis Don HARLOW |
Laŭ la germana traduko de Karl DEDECIUS.
Mi amas la oldajn inojn la malbelajn inojn la malicajn inojn ili estas la salo de la tero ili ne abomenas la falintajn homojn ili scias la alian flankon de la medalo de la amo de la kredo ili venas kaj foriras la dikatatoroj petolas kiel pajacoj ili havas kotajn manojn (de la sango de homaj estaĵoj) la oldaj inoj matene leviĝas aĉetas viandon fruktojn panon purigas ion, kuiras ion staras sur la strato kun interligitaj manoj, silentas la oldaj inoj estas senmortaj Hamleto furiozas en la reto Faŭsto ludas fian kaj ridindan rolon Raskolnikov ekbatas per hakilo La oldaj inoj estas nedetrueblaj ili ridetas pardoneme Dio mortas sed la oldaj inoj vekiĝas kiel ĉiutage aĉetas en la frua mateno panon vinon fiŝon la civilizacio mortas la oldaj inoj matene leviĝas malfermas la fenestrojn forigas la koton homo mortas la oldaj inoj lavas la mortulon gardas la mortulojn plantas florojn sur la tomboj mi amas la oldajn inojn la malbelajn inojn la malicajn inojn ili kredas je la eterna vivo estas la salo de la tero la ŝelo de la arbo la humilaj okuloj de la bestoj Malkuraĝon kaj heroecon Grandon kaj fiecon ili vidas laŭ iliaj veraj mezuroj kiuj estas proksimaj al la postuloj de la ĉiutaga vivo. Iliaj filoj malkovras Amerikon kiel soldatoj donas la vivon ĉe la Termopiloj mortas je la kruco konkeras la kosmon la oldaj inoj matene iras en la urbon aĉetas lakton panon viandon kuiras la supon malfermas la fenestrojn nur stultuloj ridas pri la oldaj inoj la malbelaj inoj la malicaj inoj ili estas ja belaj inoj bonaj inoj tiuj oldaj inoj ĉiu el ili estas ovo sekreto sen sekreto ruliĝanta kuglo la oldaj inoj estas mumioj de sanktaj katoj ili estas malaltaj sulkigitaj sekiĝintaj fontoj aŭ fruktoj aŭ grasaj ovalaj Budhaoj kiam ili mortas fluas el unu el iliaj okuloj ploro kaj unuiĝas sur la buŝo kun rideto de knabino |