Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
| Hyperions Schicksallied | Sortokanto de Hiperiono |
|---|---|
|
Ihr wandelt droben im Licht Auf weichem Boden, selige Genien! Glänzende Götterlüfte Rühren euch leicht, Wie die Finger der Künstlerin Heilige Saiten. Schicksallos, wie der schlafende Säugling, atmen die Himmlischen; Keusch bewahrt In bescheidener Knospe, Blühet ewig Ihnen der Geist, Und die seligen Augen Blicken in stiller Ewiger Klarheit. Doch uns ist gegeben, Auf keiner Stätte zu ruhn, Es schwinden, es fallen Die leidenden Menschen Blindlings von einer Stunde zur andern, Wie Wasser von Klippe zu Klippe geworfen, Jahr lang ins Ungewisse hinab. |
Vi promenas supre en lumo sur mola tero, benataj genioj! Brilaj dioaeroj tuŝas vin softe, kiel la fingroj de l' artistino sanktajn kordojn. Sensortaj kiel dormanta bebo, spiras la ĉieluloj; ĉaste rezervataj en modesta burĝono, eterne floras al ili la spirito, kaj la benataj okuloj rigardas en kvieta eterna klareco. Sed al ni estas donite, en neniu loko ripozi, foriĝas kaj falas la homoj suferantaj kun blinda subiteco de horo al horo, kiel akvo ĵetita de rifo al rifo, dum jaroj en la necerton malsupen. |
