Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
| Tago kiel miraklo | Ein Tag wie ein Wunder |
|---|---|
|
Neniu volis ion de mi. Mi povis iri al tiuj, kiuj konstruis domojn, kiuj plukis fruktojn, kiuj ludis kun la infanoj. Ĉe ili ĉiuj mi povis fari ion. Neniu volis vidi mian identigilon. Neniu volis scii, kiel mi opiniis ion. Kaj vespere mi povis silenti, aŭ kanti, aŭ rakonti ― laŭ miaj ekpensoj. Mian nomon sciis neniu. Mia hejmlando ne ludis rolon. Mia profesio ne interesis ilin. Mi estis iu por ili, unu el ili. Tio estis tago kiel miraklo. |
Niemand wollte etwas von mir. Ich konnte hingehen zu denen, die Häuser bauten, die Obst pflückten, die mit den Kindern spielten. Bei ihnen allen konnte ich tätig sein. Niemand wollte meinen Ausweis sehn. Niemand wolte wissen, wie ich etwas gemeint habe. Und am Abend durfte ich schweigen, oder singen, oder erzählen ― wie es mir einfiel. Meinen Namen wussten sie nicht. Meine Heimat spielte keine Rolle. Mein Beruf war ihnen egal. Ich war irgendeiner für sie, irgendeiner von ihnen. Das war ein Tag wie ein Wunder |
