Enkomputiligis Don HARLOW |
Moderna mi Diogeno, -- mi propran loĝas barelon, vi, homoj, flanken! sen ĝeno ĉe l' sun' mi varmigu orelon. Forpaŝu, Makedoniano, ne baru sunbrilojn orajn, superas en ili la bano triumfojn viajn glorajn. Eĉ sole mian lanternon mi kredas ja pli valora, ĉar montras ĝi vian internon, kun via mizero plora. Por kio viaj purpuroj kaj multekostaj ŝtonoj, vi estis kaj estos stultuloj, vi estis kaj estos friponoj. Amasoj da homaj kranioj - rikolto de falĉo batala, jen spuroj de glormanio, por landoj kaj homoj fatala. Sed mi ne bezonas gloron, nek flatojn de vanta kortego, en koro mi sentas doloron de kruda hommortigo. Kaj mi ne bezonas oron, nek ĉiujn trezorojn de l' mondo, sed sangan mi ploras ploron pri homaj maljust' kaj senhonto. |