Enkomputiligis Don HARLOW |
Forpasis kure la juneco, temp' tro revema sen prudent' -- kaj estingiĝis purpurmeĉo en malproksima orient'. Min tro lacigis voj' ŝtonoza, sur dorso sidas zorgo-ĝib', mi iras, iras, senripoza vagulo, sub sortbata vip'. Min jam, post lastaj lacaj paŝoj, atendas tombo: frosta lit', kaj ĉirkaŭ kruco el kreskaĵoj de l' ter volviĝos sole vit'. |