Enkomputiligis Don HARLOW |
Kiel pinet', baraktanta en marĉo senfunda, Kiun enue ornamas nur musko abunda, Estas la norda naturo obstine persista, Melankolie rezigna, sed ne pesimista, -- Ĉar en la marĉolagetoj ja sin respegulas Ankaŭ kelkiam la gaja ĉielo lazura, Super la kriplaj pinetoj brilegas kaj brulas Dum noktohoroj stelaroj en alt' senmezura, -- Kaj dum aŭtun' la eriko abunde ekfloras, Violkoloras kaj dolĉe, miele odoras, Dum postrigardas la marĉo senspire, sopire La forflugantajn gruarojn, voĉantajn forire. |