Enkomputiligis Don HARLOW |
Mi estas laca. Nur kun peno treni mi povas min antaŭen; kun malbeno pri la obtuza muĝo de l' amaso. Ĝi min ĉirkaŭas, kvazaŭ flava gaso, envolvas ĉion, igas koron sveni. Mi estas laca. Serĉas vane mano La anson de l' savanta pord'. Rikane algapas min la blanka lum' elektra. En ĝi ne gajas koloraro spektra, ĝi -- tipa, abomena amasano. Forpugi volus mi la polvan grizon de l' urbo, animforton sufokanta, ĵetiĝi beste al l' amaso vanta, ĝin sange bati, mordi, tigre ŝiri! -- sed -- ja ne eblas plu, -- mi estas laca ... |