Enkomputiligis Don HARLOW

Kvazaŭ formikoj

de Amalia NUÑEZ-DUBUS

en Dekdu poetoj, p. 86


Ni estas samkiel popolo formika,
sen revoj, sen lumoj, sen heloj, sen briloj;
sed kelkaj formikoj eksentas aŭtune,
ke sur sia dorso aperas flugiloj.

Sentante flugilojn, la best' bedaŭrinda
fariĝas ebria pro ĝojo, pro lum',
la novajn organojn senĉese ĝi movas
kaj sur ĉiu skvamo reflektas sin sun .

Sed floro sufiĉas, aŭ herbo, aŭ vento
kaj el l' insekteto defalas flugiloj ...
... Ni estas samkiel popolo formika
sen revoj, sen lumoj, sen heloj, sen briloj.