Enkomputiligis Don HARLOW |
Super la preĝeja turo preterŝvebas en lazuro eta nubo, griza fum', kaj la brilan stelon tie de mi kaŝas ĝi envie; estingigas ĝia lum'. Ho, trezoro de l' animo, legu en la malproksimo amsciigon per ĉiel'. Ja la nubon vi ne vidas, tie klare vin alridas la radioj de la stel'. |