Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
|
Vespero sangon ĵus de sia koro en lagon verŝis. Mildas la silento ... En arbustaĵo dormas dolĉa vento ... Sindonas al migranto tia horo. Pejzaĝo iĝas pia molsonoro, ĉar preĝas en krepuska sentimento la sonorilo ... Jen, la stratserpento kaŝiĝas tute en arbar-angoro. La solmigranto iras tra l' arbaro, tra herbejverdaj tagoj, ŝipveturas medite tra la furioza maro --: denove uraganoj lin teruras. Fenestro brilas nun --: patrin-okulo. Lipsulkoj formas nomon de l' solulo. |