Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
|
Okupas ĉambron la vesper' En marŝo mola, Envolvas ĉion sorĉa ret': Silent' viola. Al antipod' jam kuras la Purpura sun-kaleŝ', Mallaŭte zumas vent-vagul' Tra la krepuska freŝ'. De fore ondas tra l' fenestro Sonorila tint', Sur mont' kontraŭa lampoj vibras Serpente ĝis la pint'. Dancigas ombrojn sur la muro La stratlanterna bril', Fendas la nigron de l' ĉielo Arĝenta lun-falĉil'. Silento, solo kaj vespero: Triopa trista gard'. Ve, vane serĉas ion, iun Post montoj la rigard'. La pensoj ĝermas, velkas, Kaj dronas en la mut' Kaj pasas la senhalta Temp' ... Ĉu horoj? Ĉu minut'? Jen, nokton krias ie la Horloĝ' kukola, Dolor' ekveas en la kor', Ĉar sola. |