Enkomputiligis Don HARLOW |
La viglanto Tra l' mallumo stumble vadas. La viglanto Pri tremanta flam' gardadas. Pelerinon vastan ŝire Taŭzas la impeta vent', En ĝi krioj, en ĝi veoj, En ĝi klak' de dent'. Glaciiĝas cerb' kaj koro Sub la ventatak', Nokt' estingas terajn lumojn Per skeleta brak'. Sur la tero de sufero En tenebra frost' Ekbatalas abomene Osto kun la ost'. Mortas penso, mortas sento, Mortas Bel' kaj Am', Kiu zorgus dum la lukto Pri l' freneza flam'? Frataj flamoj laste flagras Kiel mortsignal', Supre steloj ridas froste, Ridas, sen rival'! La viglanto Vadas tra hurlo kaj kverelo, La viglanto Gardas pri l' lastaspira Belo. Pelerinon vastan ŝire Taŭzas la tempesta blov', La flameto klinas kapon Fume kaj sen pov', Lum' serena, lumo svena, Laca lumlibel' Mortangore rememoras Pri l' pasinta Bel', Por atakoj novaj blovas La tempesta korn', Murdos tuj la etan flamon Malespera morn', Kaj la frosto kovros ĉion Per glacia krust', Sed la viglanto ŝirmas la flamon Per la haŭto, viva haŭto de la brust'! Kaj nun, jen la meĉo flame Ardas en la sin'. La viglant' pasintajn Belojn Gardas en la sin'! |