Enkomputiligis Don HARLOW
Infan' mortanta pro malsato. Infan' murdita ie en Proksima Oriento. Infan' la pacon salutanta. Ĉi tio igas nin revadi kaj revas ni pri mondo sen militoj kaj revas ni pri mond' sen larmoj. Ĉi tio igas nin feliĉaj kaj igas nin rigardi al la viv' tra rozkoloraj okulvitroj. Ni estas ja infanoj! Sed kiel? Kiel? He, homo! He, vi kruela homo, vi, kiu neniigis nian vivon, vi, kiu semis nian teron per raketoj, he, homo, ĉu vi amas la militon? Ĉu vi ne timas? Mi, male, estas timigita. Mi timas kaj mi rezignas la militon. Infanoj, ni amu, amu ni la pacon, la pacon porĉiaman! |