Enkomputiligis Don HARLOW |
El kruda argilo Li skulptis por ni la penatojn, El voĉ' sonorila komponis mirindajn sonatojn, Al son' primitiva Li donis magian signifon, En vorto senviva Li vekis la altan edifon. Kantisto libera Li flaton rampeman ne konis, Poeta fiero Lin noble distingis kaj kronis. En lando hungara Li fondis la verdan Atenon, Periklo malŝpara -- Ne ĉiam li trovis komprenon. La griza inerto La florojn velkiĝis instigis, Je seka dezerto La kantojn ĝermantajn formiĝis. La liro arĝenta Al ni jam nenion fabelas, Kaj muto silenta La buŝon artistan sigelas. Nescio, ignoro La indan transfaris nomado ... Ne varmas ankoraŭ La suno de nia movado ... |