Enkomputiligis Don HARLOW |
Al kio ni plezure povas fronti, se nia vivo plu ne havas celon, se l' grizan, plumbepezan vivnivelon ne igas vigla dezirvento ondi? Plej akran pinton tempo igas rondi, plej brilan klingon tegas rustoŝelo; griziĝas juno, malbeliĝas belo, kaj plu nur morto emas nin renkonti. Sed dum ne dronis ni en jaroŝlimo, dum ni ne venis al la lasta limo — ankoraŭ daŭras, daŭras ofensivo: ankoraŭ ĝojas ni, se ĝojo venas, ribele luktas, se nin fat' katenas, ankoraŭ nia ĝi — la varma vivo! |
1935