Enkomputiligis Don HARLOW |
Li staris ĉe la templa pord' Almozpetante sur la strato Jam preskaŭ preta al la mort' Pro la soifo kaj malsato. Rigarde petis en ĉagren' Li panon, kiel benon dian, Kaj iu ŝtonon metis jen En etenditan manon lian. Kaj kun la sama elokvent' Mi preĝis mem pri via amo, Kaj min en la plej sankta sent' Vi trompis moke por ĉiamo. |