Enkomputiligis Don HARLOW |
Rakontu, branĉo palestena, En kiu land', sur kiu ter' Kun palmo floris vi, solena, Kaj kreskis, verda, en liber'? Ĉu apud akvoj de Jordano Karesis vin la Orient'? Ĉu sur altaĵoj de Libano Balancis vin kolera vant'? Sub vi migruloj preĝis certe, Dum fluis kantoj el anim', Dum folikronojn plektis lerte Malriĉaj filoj de Solim'. Ĉu vivas, branĉ', nun palmo via? Ĉu same en varmega tag' Ĝi logas en dezert' Azia Ripozi de labor' kaj ag'? Aŭ en disiĝo malkonsola Ĝi same velkis, kiel vi, Kaj kuŝas polvo diktavola Sur ĝia trunko kaj foli'? Respondu: kiu vin altiris Al nia lando el Azi'? Ĉu ofte li pri vi sopiris? Ĉu liajn larmojn gardas vi? Aŭ en militistar' de dio Li estis la plej inda an', Kaj ĉiam ludis sunradio Sur luma frunto de l' kristan'? ... Zorgata jen de man flegema, Ĉe sankta ŝranko apud mur' Vi staras, branĉ', Jerusalema, Gardist' fidela de l' Figur'! Kaj pendas super vi lampado (1) Kaj kruc' ― simbol' de religi' ― Kaj regas paco de l' estado Sur vi, sub vi kaj ĉirkaŭ vi. |