Enkomputiligis Don HARLOW |
Noktis etulino ― nubo ora Sur la brusto de l' giganta roko, Kaj forflugis ŝi, per gaja floko Ludetante kun lazur' aŭrora. Tamen restis sur la ŝtona falto De l' oldulo ŝia spur' humida, Tristas li en la soleco frida Kaj ploretas en dezerta alto. |