Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
Alia traduko estas trovebla ĉi tie
| tradukis Giampaolo BOTTONI | tradukis Renato CORSETTI |
|
Sur flugiloj el oro ekflugu pens' kaj disterniĝu super montoj, valoj kie milda kaj friska ekblovas la zefiro dolĉa de l' patroland. Tie sen ĉes' murmuras riveroj kaj sen halt' kvazaŭ flustras mildan kanton Tie ĉiam feliĉaj ni estis ho karega, fatala rememor'. Diru vi, ora harpo de sorto kial muta vi pendas sur arbo? Rememoroj vi veku en koroj kaj parolu pri la pasintec'. Malfeliĉo disŝiras la koroj el la brust' fontas ĉiam lamentoj. Kaj apenaŭ briletas l' espero ke post nokto venas tag', hela tag'. |
Flugu penso per ora flugilo kaj vi ŝvebu sur maro kaj tero kie molas en dolĉa libero nia kara patrujo en for'. Kaj salutu Jordanon invitan kaj Cionon en ĝia humilo. Ho, la bela patrujo perdita ho, malĝoja missorta memor' Ora harpo de sorto-poetoj ne plu muta de arbo vi pendu la memorojn la niajn defendu kaj parolu pri inta la hor'. Laŭ la diaj destino-dekretoj vi eligu nun sonan lamenton. Dio volu koncertan momenton kuraĝige al nia dolor'. |
