Enkomputiligis Don HARLOW
Wezmę świecę i latarnię I głownię z komina. |
Li: |
Kun kandelo kaj lanterno Kaj brulŝtipo pina Serĉos mi, ĉu estas ie Honestec' knabina. |
Ŝi: |
Serĉos mi kun luno, steloj, Kaj la sun' lumanta, Eble trovos mi junulon Kun koret' amanta. |
Li: |
Mi, serĉinte la knabinon, Scias en ĉi-horo: Por eltrovi plej honestan -- Sonu per la oro! |
Ŝi: |
Lumiginte, rigardinte, Nun mi diros vere, Ke junulo ĉiun amas, Sed -- sin mem sincere. |
Li: |
Mi jam trovis plej honestan, Karan, la serĉitan, Belan, dolĉan, en butiko -- Pupon la pentritan. |
Ŝi: |
Mi jam trovis unu solan, Estas tiu kara: Brava, juna militulo Sur portret' centjara. |
Li: |
Ekrigardu pup' pentrita Ame per okulo, Eble el portret' ĉevalen Saltos militulo. |
Ŝi: |
Militul' pentrita saltu Sur ĉevalon flame! Eble en pentrita pupo Kor' ekfrapos ame! |