Enkomputiligis Don HARLOW
|
Purtând cofiţa cu apa rece Pe ai sei umeri albi, rotunjori. |
|
Portante kruĉon kun akvo freŝa, Sur blanka ŝultro, kun flor' en har', Juna Rodika paŝas jen gaje Al soifanta la semantar'. Rapide ĉiuj saltas renkonte, Vokas: "Rodika, ho karulin', Ĉar vi alportis la plenan kruĉon, Viaj deziroj plenumu sin! Kiam aŭtune vi edziniĝos, Paŝu sur floroj en hejm-trankvil': En via domo tabl' estu plena, La brusto iĝu idet'-lulil'!" Ili, trinkinte akvon el kruĉo, Ŝin ĉirkaŭsemas bene per gren'. Rodika ridas kaj forkurante, Grenon el haroj forskuas jen. |
