Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
|
Onde onda ringo, ringe ringa ondo, lulas lacan koron de la vagabondo ... Dormu mia kor'! |
|
Mi semis noblajn revojn en bedojn de l' anim', por havi rozarbeton mi tien plantis ŝin. De lipoj roson sorbis soifaj kisoj mil; pompadis mia floro en auna arda bril' ... Sed ĉarmon de l' printempo kaj pompon de l' rozuj' en viaj manoj ŝtelis poat burĝoniĝo tuj. Nun super bedoj plendas vaganta ventoĝem'; pri sekaj florskeletoj funebras nur mi mem ... |
|
Onda ringo, ringa ondo, sin balancas danca rondo ... Dormu mia kor'! |
|
Ne povis temp' forviŝi la ĉarman bildon pri ŝi, ĉar mi, vundita per ŝi, ne ĉesas larmojn verŝi. La vundo sangas ĉiam. estingas fajron mian kaj pelas, pelas min do al fund' de l' tomba blindo. Ah, Morto, venu falĉi, min baldaŭ doni al ĝi, ke min ne ŝiru, punu la Viv' pro amo unu! |
|
Per sonĝoŝip' mi velas sur maro de l' silent' kaj min doloro pelas al fantomrifoj cent. Per nubo de l' malico jam kovris sin la sun', la rodon de l' ripozo nebulo kaŝas nun ... La milda "jes" formortis, nun siblas spita "eĉ", min ne esper' vivigas, sed nura fortostreĉ' kaj orfe senkonsole sub firmament' sen blu' mi drivas velrompite per sonĝoŝipo plu ... |
|
Ringa ondo, onda ringo, pel' petolas sen atingo ... Dormu, mia kor'! |
|
Modelan vivon formi mi havis sentojn por mi, por inde kanti, psalmi mi trovis kordojn al mi, por Bono, Vero sturmi tre ofte iris nur mi; sed sentojn, kantojn sciu priridie, mokie ĉiu, la noblan celon oni ne volis vidi, koni ... Min, bardo, rompu fine; nun korvoj pravas, vi – ne! |
|
Ringe ringa ondo, onde onda ringo, flam' flagranta, brulas ... Vanas la estingo ... Ploras vagabondo ... Ridas tuta mondo ... Dormu, mia kor'! Dormu, dormu for! |
