Enkomputiligis Don HARLOW |
Post himnhoflugo la orgen' silentas, sed koraj kordoj vibras plu solene ... Pri vojkomenco rememor' legendas, espero pri l' estonto regas plene. Post jara drivo por ripoz', rigardo jen nia ŝip' atingis novan bordon. Okuloj brilas, flirtas la standardo, kun Nova Sent' ni petas novan forton: Ho, Amo, vin ni vokas al la koro. Nin superombru via bena graco dum inspiritaj horoj de l' laboro, dum la semad' de l' intergenta paco! Sub sunkareso la semaĵo ĝermas ... Vi, nia sun', karesu koran humon! La varmon ni en ni dankplene fermas por havi fruktojn: Belon, Bonon, Lumon. Post halt' momenta kaj labor' finita ekiru nia ŝip' al nova bordo! Tra ondoj, super rifoj saĝo spita direktu ĝin al certa bona sorto. Okuloj brilu, flirtu la standardo, favora vento ŝvelu ĝian velon, instigu nin konstante kora ardo: gefratoj, ni atingos nian celon! |