Lingvaj respondoj / Language Replies

La unuan Lingvaj Respondoj Zamenhof dediĉis al serio de multaj mallongaj respondoj pri vasta gamo da demandoj. La nuna libro samnoma, de la konata rusa esperantisto Sergio Pokrovskij (Komputika Leksikono, la Esperanta traduko de La Majstro kaj Margarita de Bulgakov), enhavas pli ampleksajn respondojn al nur kelkaj demandoj. Temas pri "La artikolo", "Medialo, refleksivo, pasivo", "La transskribaj problemoj", "'Ties' kaj 'ĝia'", "La landnoma problemo", "Niaj karaj ĉapeloj", "Kiel skribi mian nomon?", "Sekso kaj intelekto", "La aspektoj", kaj "'Da' kaj 'de'". La artikoloj aperis originale ĉefe en Ruslanda Esperantisto inter 1993 kaj 1997.

The first Language Replies was given over by Zamenhof to a series of many short replies to a wide range of questions. The current book of the same name, by the well-known Russian Esperantist Sergei Pokrovsky (Lexicon of Computer Science, the Esperanto translation of The Master and Margarita by Bulgakov), contains wider ranging answers to only a few questions. These are "The Article", "Medial, reflexive, passive", "Transscription problems", "'Ties' and 'ĝia'", "The country-name question", "Our beloved supersigns", "How to write my name?", "Sex and intellect", "The aspects", and "'Da' and 'de'". The articles appeared originally, and mainly, in Ruslanda Esperantisto between 1993 and 1997.

La respondojn Pokrovskij ŝajne intencis por ruslingva publiko, kaj foje helpas scii ion pri la rusa lingvo (kaj eventuale pri kelkaj aliaj lingvoj) por bone sekvi liajn ekzemplojn; aliflanke, sciante malmulton pri tiu(j) lingvo(j), oni povas lerni ion pri ili, ekz-e (p. 5), ke en la rusa oni ofte uzas la vortordon por indiki la difinitecon aŭ nedifinitecon de substantivo. Simile, estas interese rimarki, ke la rusa vorto por "kvin" (pjatj) estas samdevena kiel la angla fist ("pugno"). Kaj en unu flankeniro (en "'Da' kaj 'de'") Pokrovskij atentigas nin pri la fakto, ke la orientaj lingvoj havas specialan vorton por "dekmil", tial ke nombraj problemoj ne aperas ĝis cent milionoj (en Esperanto kaj aliaj okcidentaj lingvoj: ĉe miliono). ⁽¹⁾

The answers were apparently intended by Pokrovsky for a Russian-speaking audience, and at times it helps to know something about the Russian language (and perhaps some other languages as well) to follow his examples; on the other hand, if you know little about these languages, you can learn something about them, e.g. (p. 5) that in Russian word-order is often used to indicate definiteness or indefiniteness of a noun. Similarly, it's interesting to note that the Russian word for "five" (pyat') has the same origin as the English "fist". And in one tangential departure (in "'Da' and 'de'") Pokrovsky points out the fact that the Oriental languages have a special word for "ten thousand", so that counting problems don't pop up until a hundred million (in Esperanto and other Western languages: at one million). ⁽¹⁾

Kelkaj respondoj estas tre mallongaj -- ekzemple, "Kiel skribi mian nomon?", en kiu Pokrovskij en unu paĝo defendas la rajton de persono decidi, kiel aperigi sian nomon en internacia medio. Aliaj estas multe pli longaj; en "Sekso kaj intelekto" Pokrovskij dediĉas 14 paĝojn al diskuto de la tradicia kaj netradiciaj sistemoj por trakti la sekson en la Esperanta lingvaĵo.

Some replies are very short -- for example, "How to write my name?", in which Pokrovsky in a single page defends the right of a person to decide how to write her name in an international environment. Others are much longer; in "Sex and intellect" Pokrovskij dedicates 14 pages to a discussion of the traditional and non-traditional systems of treating sex in Esperanto.

Pokrovskij plurloke montras sin "Esperanta naciisto", t.e. defendanto de la tradicia lingvo. Li forte defendas, pro kaj teoriaj kaj praktikaj kialoj, la ĉapelojn en kelkaj Esperantaj literoj (kontraŭ la t.n. "surogataj skriboj"). Kaj, defendante la tradician landnoman sistemon kontraŭ tiu "internacieca" de Albault, li skribas i.a.:

In several places Pokrovsky shows himself to be an "Esperanto nationalist", i.e. a defender of the traditional language. He strongly defends, on both theoretical and practical grounds, the diacrits over several Esperanto letters (against the so-called "surrogate scripts"). And, defending the traditional country-name system against the "internationalist" one of Albault, he writes, among other things:

"If we want the world to respect Esperanto, first we ourselves have to respect it. The naïve trick of screwing up the language in order to be able to write addresses in English but pretend that they are in Esperanto will fool no one but the trickster himself." (p. 28) (2)

La libro estas leginda kaj atentinda. Oni povas esperi kaj atendi duan volumon, iam en la estonteco; similaj artikoloj de Pokrovskij nun ne malofte aperas en La Ondo de Esperanto (vidu ekz. 2000/08-10, kie Pokrovskij diskutas la valoron, aŭ malvaloron, de "internaciecaj" neologismoj).

The book is worth reading and deserving of attention. We may hope and expect a second volume, sometime in the future; similar aticles by Pokrovsky now appear fairly often in La Ondo de Esperanto (see e.g. 2000/08-10, where Pokrovskij discusses the value, or lack thereof, of "international" neologisms).