Ario de Kerubeno (N-ro 6)Nova ĝojo, nova timomin skuadas en animo. Se ekvidas mi nun belan damon, /: aĥ, mutiĝas mi pro lingvo-mank' :/. Jam la nomo de Amoro min svenigas per langvoro, sentas mi gehenan flamon, /: pulsas pli, pulsas pli en mi la sang' :/. Nova ĝojo, nova timo min skuadas en animo. Se ekvidas mi nun belan damon, /: aĥ, mutiĝas mi pro lingvo-mank' :/. Nun kie ajn mi staras, nun kion ajn mi faras, el kamp', el arb', el fonto jen son' de l' am-rakonto: pri tim', deprim', ekflamo, sopir', delir' de l' amo. Kaj ĝojo kaj angor' bolas en mia kor'. Nun kie ajn mi staras, nun kion ajn mi faras, el kampo, monto, el arb' kaj fonto eksonas rakonto: pri tim', deprim', ekflamo, sopir', delir' de l' amo. Kaj ĝojo kaj angor' bolas en mia kor'. La par' sen ĉes' alternas kaj la batal' eternas. Nun mi ekkonis mem, mi mem, dolĉon de am-ĉagren'. |
Kanzono de Kerubeno (n-ro 11)Ho diru, damoj, spertaj pri kor',Ĉu min per amo trafis Amor'? Nur vortoj kelkaj pri mia stat', june senhelpaj en la amad'. Ĝojo ekĝermas en la anim', sed jam alternas kun ĝi la tim'. Jen min trafluas arda gehen', jen min ekskuas frosto de trem'. Aŭ mi deliras pro malesper', Aŭ mi sopiras, aĥ, pri ĥimer'. Kanti mi volus, vagi sen cel', tuj mi ekplorus pro bagatel'. Min dolĉe ligas sorĉa katen', kaj min plenigas milda ĉagren'. Ho diru, damoj, spertaj pri kor', ĉu min per amo trafis Amor'? |
Sendu demandojn kaj proponojn al
Don Harlow <donh@donh.best.vwh.net>