|
Hodiaŭ, dimanĉon matene, mi sidas ĉe l' fenestro kaj manĝas matenmanĝon. Trans la fenestro, ĝardene, jen kato sidas senĝene, kvazaŭ sur nesto. Lumas sukcene kaj rigardas min senpalpebrume kataj okuloj du. Nur tiko de l' vosto priklaĉas, kion ĝi faraĉas dume. Kaj ĝiaj okuloj serene al mi diras: "Nu? Ĉu Vi miras? Kion Vi nun faras, faras ankaŭ mi; Kion mi nun faras, faras ankaŭ Vi. Kaj ĉu Vi ĝin faras tiel konvene?" |
Sendu demandojn kaj proponojn al
Don Harlow <donh@donh.best.vwh.net>