|
La lun' malĝojis. Reve serafoj inter ploroj Kun arĉo en la fingroj, en la kviet' de l' floroj Vaporaj, elsonigis el la mortantaj violoj Blankajn sopirojn glite sur bluo de l' koroloj. -- Estis la tag' benata de via kis' unua. Mia revad' inklina al sinturmento ĝua Sin dokte ebriigis el la parfum' de tristo, Kiun, eĉ sen bedaŭro, sen ia amar-gisto, Postlasas la rikolto de Rev' al kor' rikolta. Mi vagis do, okulfikse sur la pavimo olda, Kiam, kun sun' je l' haroj, en strato kaj vespero Vi venis alridante, kaj kredis mi en vero Ekvidi la feinon, kiu kun lumoĉapo Iam en belaj sonĝoj de l' dorlotata knabo Pasis, lasante ĉiam el manoj duonfermitaj Neĝi bukedojn blankajn da steloj parfumitaj. (Londono 1863) |
Sendu demandojn kaj proponojn al
Don Harlow <donh@donh.best.vwh.net>