Enkomputiligis Don HARLOW |
Mi amas cin, kaj al ridet' radia elverŝ' de cia bel' kaj cia jun', donacus ĉion, kion lasis kun ĉi brusto mia vivo tragedia. Ja restis nure kor' seniluzia, kaj mi fantom' de homo estas nun... Eĉ koto ĉielarkas pro la sun', do sunu ankaŭ ci sur brusto mia. Ha! Se mi povus, kun flamanta koro, al ci premiĝi per la brust' malsata en la kulmin' de amo kaj amoro... se povus esti cia ĉasta sin' ĉiel' por mia am' malpermesata mi kurus for, ĉar mi tro amas cin. |