| En Dia Mano |
|---|
|
En Dia man', en Lia dekstra mano, Finfine ekripozis mia kor'. Kaj mi de l' mira Iluzi-altano Malsuprenpaŝis malrapide for. Simile al -- sur kapo de infano Naiva -- bela kaj fruvelka flor', Mi malkovriĝis de la tuta vano De ideal', pasi', revita glor'. Samkiel filo, kiun la patrino Kunportas ĉe la varmo de la sino, Dum en arbar', dezertoj pasas ŝi, Samkiel li ridetas, sajne blinda, Trankvile dormu, kor' liberiĝinta, Eterne dormu en la man' de Di'. |
| Vaganta kavaliro |
|---|
|
En sonĝo mi, vaganta kavaliro, Tra kampoj, tra sunlandoj kaj malhel', Serĉadas, ĉampion' de l' kor-deziro, La miran landon de Feliĉ-kastel'. Jam disĉifita pro la longa iro, Mi preskaŭ svenas, marŝas per ŝancel', Sed tiam ĝin ekvidas kun admiro En tuta pompo kaj feeca bel'. Mi forte frapas, krias sen hezito: -- Mi estas la Vagul', la Forĵetito! Malfermu vin, pordeg', al ĉi lament'! Malfermas sin kun bru' la pord' el oro, Sed, sola, mi ekvidas, kun doloro, Nenion pli ol ombroj kaj silent'. |
Sendu demandojn kaj proponojn al
Don Harlow <donh@donh.best.vwh.net>