Enkomputiligis Don HARLOW
Tiom ĝentil-aspektas kaj honestas mia Virino, kiam ŝi salutas, ke ĉies lango ektremante mutas kaj vidi la okulo tima estas. Bonvole per humilo ŝi sin vestas aŭdante, kiel laŭdon ni tributas, kaj al la tero, kiel ŝi kondutas, de la ĉiel' miraklon manifestas. Tiom al tiu, kiu ŝin admiras, ŝi donas dolĉon tra l' okul' al koro, ke, kiu ĝin ne spertas, ne komprenas; kaj ŝajnas, ke el ŝiaj lipoj venas spirit' sublima, plena de Amoro, kiu al la anim' "suspiru!" diras. |