Enkomputiligis Don HARLOW

Never More (1)

de Paul VERLAINE

elfrancigis Gaston WARINGHIEN

aperis en la nica literatura revuo, 3/2 paĝo 42


Memor', memoro kial vi tentas min? Aŭtuna
Blovo flugpelis turdon tra la aer' sentona,
Kaj tuŝis sun' per ia radio monotona
L' arbaron flaviĝatan je l' vent' maloportuna.

Ni paŝis ambaŭ, solaj, en ia revo vanta,
Ŝi apud mi, kun haroj kaj pens' en taŭzo venta.
Subite, dum min serĉis rigardo elokventa:
"Vian plej belan tagon?" la voĉ' el or' vivanta

Demandis, voĉo milda, sonora kaj anĝela.
Respondon al ŝi donis mia ridet' leĝera
Kaj ŝian hlankan mnnon mi kisis, religie.

-- Ha ! Kiel fruaj floroj odoras delikate!
Kaj kiel ĉarme sonas kaj flustras, ha! magie,
L' unua jes el lipoj amataj aŭskultate!

Piednoto

(1) Por la traduko de tiu ĉi soneto helpis al mi la antaŭa provo de G. S. (Stroele) en "Esperanto". La angla titolo signifas "Neniam plu" (pruntite de E. Poe, La Korvo).