Enkomputiligis Don HARLOW |
Dio al mi: "Vi devas min ami, fil'! Jen, lezaj, Kaj kor' kaj flanko miaj, kiujn la lanco truas, Miaj piedoj vundaj sur kiuj larmoj fluas De Magdalena, miaj doloraj brakoj, pezaj Sub viaj pekoj, filo! Vi vidas mian krucon Kun najloj, gal' kaj spongo, kaj ĉio vin instruas Ami, en tiu mondo, kie la karno ĝuas, Nur mian Karnon, Voĉon, Parolon kaj Sangŝprucon. Ĉu vin mi ja ne amis, eĉ se min mem konsumi, Ho mia frat' en Patro, fil' mia en Spirito? Kaj ĉu mi ne suferis laŭ sankta la skribito? Ĉu mi ja ne ploregis vian angoron, ĉu mi Ne ŝvitis ja la ŝviton de viaj noktoj, am' Povra, kiu min serĉas, kie mi estas jam?" |