Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
|
Ho, vi ne klinu vin kun via buŝo brula al kolo cigne blanka kaj gracia! Sur mia buŝ' venene ironia forvelkis majo, ruĝas jam juli' matura. Ne malproksimas plu aŭtun' nebula: kuraĝ' forflugis el la kor' ebria, firmecon perdis dancopaŝo mia -- en kor' ne regas plu feliĉo senmezura. Deziri manon mian estas van': amkison pro malgajo ĝi refutas, per prem' amike varma ne salutas: kutimis larmojn viŝi mia man'. Ĝojkore iru vi per paŝ' petola -- vivnodojn miajn mi malligos sola. |
