Enkomputiligis Don HARLOW |
Ho ŝtrumpoj, vi finiĝi ne deziras! Brulbuŝe serĉas mi sen pacienc', ke venu jam finfine la komenc' de l' tol- kaj puntoŝaŭmo... Vakse brilas la blanka karno... Ĝue mi admiras la haŭt-silkecon -- kiel ŝtormatenc' petalojn disŝutadas, kis-atenc' per kisoj superŝuti vin aspiras. Disĵetu ĉirkaŭ min la brakojn sorĉajn, envolvu kvazaŭ per girlando flora, min lasu suĉi viajn lipojn dolĉajn! Ho, min akceptu, mia nesto mola! En via okulpar' dum amkareso pri pek' kuraĝa brilu la konfeso! |