Enkomputiligis Don HARLOW |
Helena diris: "Jen spegulo!" notante kun aprobokulo, ke la surfaco glatas, kaj povas do des pli fidele redoni ĉion akvarele, kion Helena ŝatas. Poeto trovis ĝin juvelo fulmanta de safira belo en la velura musko; dumtage nutra mam' natura, fokuso de la viv' murmura; trankvilo en krepusko. Amebo laŭ ascendspiralo obstine naĝis tra ĝangalo ĝis la plej alta frondo; preteris tion kun aŭdaco, sed fine cedis ĉe l' surfaco: tegmento de la mondo! Ĉeval' flarinte ĝin defore galopis al ĝi trinkesplore kun laca hufoklako; glutadis longe, ĝis satpleno, transpaŝis kun kontenta heno. Postrestis kota flako. |