Enkomputiligis Don HARLOW |
Al la lirlado akva de l' fontanoj porfiraj Iranaj rozoj miksas la flustron molsusuran kaj revaj turtoj sonojn de kveroj amsopiraj, dum la ĵaluzaj vespoj kaj la kolibroj brilaj kun zum' kaj fajfo figon mordetas tromaturan, Iranaj rozoj miksas la flustron molsusuran al la lirlado akva de l' fontanoj porfiraj. Sur la verand' fermita, sub la arĝent-ombrelo, en la aero varma, dolĉe jasmen-odora, kien rozbrilan sagon sendas la taga helo, jen, la persino reĝa kuŝas en muta belo, plektante siajn manojn sub kolo brunkolora en la aero varma, dolĉe jasmen-odora, sur la verand' fermita, sub la arĝent-ombrelo. Ĝis ŝiaj lipoj, kiujn al ambra glob' ŝi premas, ekde l' kristal', el kiu eskapas fumo fajna kaj en facilaj rondoj al alto ŝvebe tremas, sur silkkusen' skarlata, kiun orfloroj semas, sin tordas nargileo fleksiĝa, serpent-ŝajna ekde l' kristal', el kiu eskapas fumo fajna, ĝis ŝiaj lipoj, kiujn al ambra glob' ŝi premas. Par' da radioj sombraj kaj pezaj de ebrio elŝvebas de l' okuloj duone sin fermintaj. Envolvas ŝin la sonĝo, karesas ventostrio, kaj, ĉar en nevenkebla torpor' de atonio ekondas ŝiaj mamoj, la belaj, ŝvele pintaj, elŝvebas de l' okuloj duone sin fermintaj par' da radioj sombraj kaj pezaj de ebrio Ekdormis akvo viva de l' fontanoj porfiraj, de la Iranaj rozoj ĉesis flustrad' susura, la revaj turtoj finis pri l' kveroj amsopiraj, silento: la jaluzaj vespoj kaj birdoj brilaj plu ne kverelas ĉirkaŭ la figo tromatura. De la Iranaj rozoj ĉesis flustrad' susura, ekdormis akvo viva de l' fontanoj porfiraj. |