Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
|
Plej feliĉa vir', egalul' de dioj al mi ŝajnas, kiu sidiĝi povas vidalvide al vi kaj aŭdi el pro- ksimo la dolĉe freŝan voĉon kaj la magian ridon, kiu fandas en mia brust' la koron. Se nur por moment' mi vin alrigardas, tuj sufokiĝas mia voĉ', la lango lamiĝas, fajroj delikataj sub mia haŭto kuras, mi ne vidas per la okuloj, muĝas miaj oreloj. Min inundas ŝvito, la tutan korpon kaptas al mi tremo, mi verdas pli ol herbo, kaj kun mank' apenaŭa ŝajnas jam, ke mi mortas ... |
