Enkomputiligis Don HARLOW |
En la havenoj la mevoj kun koroj esploristaj tra ĉieloj ŝaŭmostriaj vadas kaj tra la krataga ondaro aventuras al vento mitoflustra. Kien ĉi veloj? La mevoj atendas. Likva puro. Floretoj sur spegulo ... Kaj jen! la suno el sundo nebula ruĝas kvazaŭ knabino dormo-taŭza. Kaj ĉiuj fuĝis. Ekflugis renkonte miaj amoj. Ho la silentaj maroj! |