Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
|
Herbe mi kuŝis, ĉie flor', blovo odora susuris. Aĥ, Dio, multo pasis for. Iam mi tie gravuris koron sur blanka arbo-ŝel' kvazaŭ rozeto burĝonus. Iri revene? Ebla cel', tamen nenion ĝi donus. Estas jam alta la betul'. Kio el koro fariĝis? Iam tenera kor-etul' nune per krusto kovriĝis. Kvazaŭ piedo de azen' hufon sur koto enpremus. Kial rigardi kun ĉagren' kvazaŭ mi scii ne emus? Penso trakuras en spirit', bildon mi vidas konfuze: Man' mia ludis en hezit' kun bufonetoj surbluze. Ĉio forpasis longe, jam, vane paroli ĉi plie. Premis tranĉilon mia man', novan gravuris mi tie. |
