Enkomputiligis Don HARLOW

Japaneskaj (1)

de G. E. MAURA

Unue aperis en la nica literatura revuo n-ro 5/4 paĝoj 134-135

    Rememor-hante
sidas sola en kupe',
    sola, plorante
    Pintas sunlango:
jam roziĝas de pudor'
    nubeta vango
    Fenestr' aperta
Rozpetaloj sur komod'
    Spegul' dezerta
    Trans nigraj frondoj
kaj babilo via, bru'
    de l' noktaj ondoj
    Parfuma brilo!
De septembro kantas ĝoj'
    en abelmilo
    Okulbrulumo:
ĉi knabinaj haroj, aj!
    el nokt', el lumo
    De noktaj febroj
laca, montras la kolĉik'
    malvajn palpebrojn
    Tra l' kurten-diso
kaptas ŝia rerigard'
    flirton de kiso
    Lunu aŭ sunu
en la urb' aŭ sur la plaĝ' --
    jam mankas unu
    La man' ne granda -
tamen ne forgesu ĝin,
    lepor' migranta!
    Miniaturo:
inter altaj herboj, ĉi
    larĝa lazuro
    Nin por sieĝo
sur plandumoj el kaŭĉuk'
    surprizis neĝo
    Griza tempio
Plu ne logas eĉ la ajl'
    Mizantropio

Piednoto

(1) Kvankam K. Kalocsay kaj G. Waringhien interpretis la hajkon per tri jambinaj versoj, mi kuraĝis provi alian formon: ŝajnis al mi, ke tiel delikata poemeto postulas iom pli da rafiniteco en la ritmo; tial al la du jambinaj versoj mi kontrastigis mezan katalektan kvartrokeon. Mi scivolas, kion opinios pri tio la amatoroj.