Enkomputiligis Don HARLOW

La kok' de l' tago pikas unuope la stelgrajnojn

Je l' pintoj de l' arĝentaj betuloj lumo kantas

La harojn de l' najadoj malligas re printempo

En bluo de la nokto silentas la siringoj

Templ' el sonora oro, aera simfonio

Julio sur la kampojn, mielo varma, pluvas

Riĝelo, Fomalhoto, Betelĝuz', Altairo

Septembra blu', muaro tajlita de l' hirundoj

Abelo lasta zumas super la lasta rozo

Odor' de fruktoj mortaj en la muskoj, Oktobro

Frosto arĝentofingra la naturlibron fermas

Velurokula vino en tinta glas' ridante

Rozaj sakstratoj, kiujn melon' kaj fiŝ' parfumas

Rideto de l' glicinoj, pinĉeto je la koro

Al paseret' trinkigas la flako ĉielbluon

Timema geranio nin gvatas post la vitro

Ĉe l' suna put', sitelo da elfluanta freŝo

Danub' -- Danaa nubo aŭ nudo Dama -- Duna

Girlandaj lumjuveloj sur gorĝ' de l' maro, sube

Dormon -- ignotum mare -- mi sen kompaso drivas

Morto, florvepro nigra! Morto, senstela sonĝo!

Ho neĝo, kiel bela vi estos, trans la homoj!