Enkomputiligis Don HARLOW |
La amo estas vivesenco, pli forta estas ĝi ol mort' ... Plej vera estas tiu penso dum vin tra rozkolora lenso rigardi mondon lasas sort'. Dum de buĉatoj sango fluis, masakris milojn ŝtal' kaj flam', pacemajn hejmojn bomb' detruis mensogojn trompo distribuis, la vivo ŝajnis nur malam'. Malsana en la hospitalo en mezo de dolortortur', en vivosava penbatalo kontraŭ kruelo de fatalo, vi trovas grava sanon nur. Soifmortanto en Saharo oferus ĉion por akver', dum ekdronanto en la maro fordoni pretus sen avaro ĉion por pec' da sava ter'. Kio hieraŭ ŝajnis rega, ĝin povas ŝanĝi eĉ sekund', via volupta verso peka montriĝas vante malgravega, se mortosvenas vi pro vund'. Mi konkludante ĉe la fino esencajn tamen trovas du: la amo estas vivpatrino kaj mort' reven' al tera sino -- ligas la du sufer' kaj ĝu'. |