Enkomputiligis Don HARLOW |
En parkoj kaj silentemaj anguloj de ĝardenoj kuŝas oro, kupro, latuno, purpuroj, ruĝaj minioj, rubenoj. La suno lumas. Estas septembro Matene la nebuloj fumas Sed posttagmeze estas varme kaj iel strange alarme. Oraj folioj brulas sub la suna lumo kaj subite lulas sin lulas teren La vento ilin eĉ ne tuŝas Tamen milope ili kuŝas survoje kaj tie brilas flave hele blindige malĝoje brune kaj karmezine Sed fine ekpluvas. Sen ĝeno falas akvo al baseno El firmamento ŝvebas spleno kaj silento La ĉielo falas al la basena nivelo Pluvas pluvas mallaŭte. La gutoj unu post la alia sonas sonoras plaŭde aplaŭde |