Enkomputiligis Don HARLOW
|
|
Enkomputiligis Don HARLOW |
|
Ŝi enpaŝas vian ĉambron. Kaj ne estas vi plu sola. Ŝiaj pensoj estas helaj kiel ŝia kapo ora. Ŝi eksidas kaj atendas, ke vi petu ŝin kuniri en ĝardenon por la florojn kaj sunkantojn ekadmiri. Ŝi atendas. Kaj je helaj pensoj plenas kapo ora. Sed animo mia ŝvebas en ekstazo kiel kanto, en la man' portante sunon flugas mi al la mondrando Kaj mi volus, ke dividu vi la ĝojon de l' flugado, ke en via ĝardeneto helu floromiriadoj, kiujn kun admir' sincera eternigos mia kanto. |
