Enkomputiligis Don HARLOW |
En la kampar', dum tag' finiĝas kaj sunkuŝiĝa brulas glor', kun arbo-maro li ekparolas, kun birdaro, parolas li kun ĉiu flor'. Kaj kun la mar', ventego, stepo; al steloj flugas lia plend', al li parolas la nubo-kur', fontan' petola, kaj herb-kovrita roka fend'. Kun ĉio sentas li, suferas, parolas al li la natur' -- kaj nur se horas ĉirkaŭe homa greg', doloras sin senti sola, sola nur. |