Enkomputiligis Don HARLOW |
Venusoj kaj Kupidoj, verŝu larmojn kaj ĉiuj homoj de teneraj ĉarmoj ! Birdet' de mia adorata mortis, birdeto ŝia favorata mortis. Ŝi ĝin, pli ol l' okulojn gardis ame, ĉar ĝi, la dolĉa, la mastrinon same obeis, kiel panjon la filino, eĉ ne formovis sin el ŝia sino, saltetis tien, tien ĉi petole, al sia sinjorin' pepetis sole. Ĝi tien iras jam sur voj' tenebra, de kie la reven' ne estas ebla. Malbenon al vi, mallumaĵ' kruela de Orcus, devorant' de ĉio bela, birdeton tiel karan vi forportis! Birdeto povra, ve fatal', vi mortis ! Vi kaŭzis nun, ke ŝvele de larmruloj al mia kara ruĝas la okuloj. |